Listy objawów COVID-19 i narzędzia do wykrywania mogą wykazywać uprzedzenia rasowe

Centra Kontroli i Zapobiegania Chorobom (CDC) wymieniają „sinienie ust lub twarzy” (sinica) jako „alarmowy znak ostrzegawczy” poważnej, potencjalnie zagrażającej życiu infekcji COVID-19. Jednak niektórzy użytkownicy mediów społecznościowych zauważyli, że pacjenci o ciemnej karnacji nie będą tak narażeni na wystąpienie tego objawu jak pacjenci o jasnej karnacji — nawet jeśli są poważnie niedotlenieni.

Obserwacja wskazuje, że autor listy ostrzegawczych sygnałów COVID-19 CDC mógł założyć, że czytelnicy będą biali. Przeoczenie — i inne — wywołały dyskusję na temat roli uprzedzeń rasowych w medycynie i opiece zdrowotnej, szczególnie w kontekście pandemii COVID-19.

Społeczności mniejszościowe mocno dotknięte COVID-19

Według APM Research Lab, COVID-19 do tej pory zabił jednego na 1150 Amerykanów pochodzenia latynoskiego, jednego na 800 Amerykanów pochodzenia czarnoskórego i jednego na 750 Amerykanów pochodzenia rdzennego. Dla porównania, zabił jednego na 1325 Amerykanów pochodzenia białego i jednego na 1925 Amerykanów pochodzenia azjatyckiego.

Jednym z możliwych czynników przyczyniających się do tego zjawiska jest fakt, że niektóre wskaźniki medyczne dotyczące zdrowia płuc, a także narzędzia służące do ich pomiaru, opracowano z myślą o pacjentach białych, a nie czarnych, Latynosach lub rdzennych.

Ukryte uprzedzenia w symptomatologii COVID-19 

Dr Michael Sjoding, adiunkt medycyny wewnętrznej w oddziale medycyny pulmonologicznej i intensywnej terapii na Wydziale Medycznym Uniwersytetu Michigan, mówi Health Life Guide, że chociaż niektóre objawy COVID-19 „są takie same dla wszystkich ras”, inne są bardziej widoczne u osób jednej rasy niż u osób innej rasy. 

Na przykład Sjoding mówi, że przebarwienia warg są „trudniejsze do zidentyfikowania u osób o ciemniejszej karnacji” niż u osób o jaśniejszej karnacji. Zamiast tego osoby o ciemniejszej karnacji powinny zwracać uwagę na przebarwienia paznokci, dziąseł i okolic oczu.

Sjoding mówi również, że system opieki zdrowotnej może utrwalać „fałszywe przekonania na temat biologicznych różnic między pacjentami czarnoskórymi i białymi”, co może negatywnie wpłynąć na skuteczność ich leczenia.

„Jednym z przykładów jest to, że objaw bólu może być niedoceniany lub niedoleczony z powodu błędnego przekonania, że ​​pacjenci czarnoskórzy odczuwają mniejszy ból niż pacjenci biali” – mówi Sjoding, dodając, że problem ten „nie jest specyficzny dla COVID-19”. 

Ukryte uprzedzenia w technologii medycznej 

Na początku tego roku Sjoding i czterech jego współpracowników przeprowadzili badanie dotyczące uprzedzeń rasowych w pulsoksymetrii, medycznej technice pomiaru poziomu saturacji krwi tlenem.

Pulsoksymetria wykorzystuje transmisję światła przez tkankę, aby określić kolor krwi po drugiej stronie. Jeśli jest jasnoczerwona, pacjent jest wystarczająco natleniony; jeśli jest ciemnoczerwona lub fioletowa, pacjent jest niewystarczająco natleniony.

Wyniki badania opublikowane w New England Journal of Medicine sugerują , że pulsoksymetria ma większy margines błędu u pacjentów czarnoskórych niż u pacjentów białych. Dokładniej rzecz biorąc, pulsoksymetria dawała niedokładne wyniki u pacjentów czarnoskórych trzy razy częściej niż u pacjentów białych — w 12% przypadków w porównaniu do 4% przypadków. 

„Myślę, że lekarze powinni być świadomi, że u pacjentów o ciemniejszej karnacji pulsoksymetr może wskazywać o kilka punktów więcej niż rzeczywisty poziom tlenu, i odpowiednio dostosować leczenie” – mówi Sjoding.

Sjoding twierdzi, że różnice rasowe w dokładności pulsoksymetrii prawdopodobnie wiążą się z różną ilością melaniny, czyli pigmentu, w jasnej i ciemnej skórze.

Podsumowując swoje badanie, Sjoding i jego współautorzy napisali: „Nasze ustalenia podkreślają ciągłą potrzebę zrozumienia i skorygowania uprzedzeń rasowych w pulsoksymetrii i innych formach technologii medycznej”. 

Dlaczego różnica ma znaczenie

Te kilka punktów może oznaczać różnicę między odpowiednią a nieodpowiednią reakcją medyczną na niewydolność oddechową. Na przykład pulsoksymetria może wskazywać, że poziom saturacji tlenem u pacjenta o ciemniejszej karnacji wynosi około 92%, podczas gdy w rzeczywistości jest poniżej 88% — progu interwencji medycznej.

„Biorąc pod uwagę powszechne stosowanie pulsoksymetrii w podejmowaniu decyzji medycznych, te ustalenia mają pewne poważne implikacje, zwłaszcza w trakcie obecnej pandemii koronawirusa 2019 (COVID-19)” – napisali Sjoding i jego współautorzy w swoim badaniu.  „Nasze wyniki sugerują, że poleganie na pulsoksymetrii w celu segregacji pacjentów i dostosowywania poziomów dodatkowego tlenu może narażać pacjentów czarnoskórych na zwiększone ryzyko hipoksemii [nieprawidłowo niskiego poziomu saturacji krwi tlenem]”.

Sjoding zaleca, aby lekarze wykonywali badanie gazów tętniczych — inny sposób pomiaru poziomu saturacji tlenem we krwi — zamiast lub oprócz pulsoksymetrii u pacjentów o ciemnej karnacji. Jednak Sjoding dodaje, że badanie gazów tętniczych „jest znacznie bardziej inwazyjne i bolesne” niż pulsoksymetria. 

Informacje w tym artykule są aktualne na dzień podany, co oznacza, że ​​nowsze informacje mogą być dostępne, gdy to czytasz. Aby uzyskać najnowsze informacje na temat COVID-19, odwiedź naszą stronę z wiadomościami o koronawirusie .