De musculocutane zenuw is een perifere zenuw in uw buitenarm. Het is de terminale tak van de laterale streng, die deel uitmaakt van de plexus brachialis die zich uitstrekt van uw nek tot uw oksel. De musculocutane zenuw draagt vezels voor zowel motorische functie (beweging) als sensorische functie (gevoel).
Inhoudsopgave
Anatomie
Met uitzondering van de hersenzenuwen (in het hoofd) komen alle zenuwen in uw lichaam uit het ruggenmerg door de ruimtes tussen de wervels. Zenuwwortels die tussen de vijfde, zesde en zevende halswervel (C5, C6 en C7) in uw nek komen, smelten samen om het laterale ruggenmerg te vormen.
Het laterale koord splitst zich vervolgens af en vormt:
- Een deel van de middelste zenuw
- De musculocutane zenuw
De nervus musculocutaneus loopt vervolgens door en wordt de laterale huidzenuw van de onderarm, die ook wel de laterale antebrachiale huidzenuw wordt genoemd.
Structuur
In de bovenarm, tussen de schouder- en ellebooggewrichten, bevinden zich vier spieren:
- Biceps armspieren
- Armspier
- Coracobrachialis
- Triceps-armspieren
De triceps brachii bevindt zich in het achterste (achterste) compartiment, terwijl de rest zich in het voorste (voorste) compartiment bevindt. De musculocutane zenuw stuurt takken naar de drie spieren van het voorste compartiment.
Er zijn ook vertakkingen verbonden met het opperarmbeen en het ellebooggewricht.
In de onderarm, tussen uw elleboog en pols, stuurt de laterale huidzenuw takken naar de huid van het voorste deel (duimzijde) van de arm.
Locatie
De musculocutane zenuw ontspringt onder de pectoralis minor spier van de bovenste borstkas, in de buurt van uw schouder en oksel. Dit gebied van uw lichaam wordt de axilla genoemd.
De zenuw verlaat de oksel en komt via de coracobrachialis-spier de arm binnen, waar hij verbinding maakt met het opperarmbeen van de bovenarm.
De nervus musculocutaneus loopt vervolgens langs de bovenarm tussen de brachialis- en biceps brachii-spieren. Bij het naderen van de elleboog doorboort hij het bindweefsel, de diepe fascia, en komt hij naar buiten bij de bicepspees en de brachioradialis-spier.
Van daaruit loopt de zenuw als de laterale huidzenuw naar de onderarm en vertakt zich tot aan de pols, net boven het duimgewricht.
Anatomische variatie
De musculocutane zenuw heeft verschillende bekende anatomische variaties. Bij sommige mensen kan het:
- Interactie met, hecht zich aan en wisselt vezels uit met de middelste zenuw
- Ga onder de coracobrachialis-spier door in plaats van erdoorheen
Functie
Het deel van de musculocutane zenuw dat door de bovenarm loopt, verzorgt de motorische functie van de spieren die het innerveert. Nadat het de laterale cutane zenuw is geworden, speelt het alleen nog een sensorische rol.
Motorische functie
De drie spieren die door de nervus musculocutaneus worden aangestuurd, zorgen er samen voor dat u uw armen kunt bewegen.
De biceps brachii , vaak gewoon de biceps genoemd, is een van de bekendste spieren in het lichaam, dankzij zijn uitpuilende uiterlijk wanneer u uw bovenarm buigt, evenals oefeningen die zijn genoemd naar het veroorzaken van die uitpuiling, zoals biceps curls. Deze spier loopt van twee verbindingspunten bij de schouder naar uw elleboog.
De nervus musculocutaneus werkt samen met de biceps om de arm bij de elleboog en schouder te buigen en zo de klassieke bodybuilderhouding te creëren. Ook kunt u uw arm hierdoor draaien, zodat uw handpalm naar boven wijst.
Artsen tikken op de bicepspees om de reflexen van het C6-segment van het ruggenmerg te testen via de nervus musculocutaneus.
De coracobrachialis ligt in je bovenarm net onder de biceps. Hij loopt ook van de schouder naar de elleboog. Hij helpt je arm te buigen bij de schouder en speelt een kleine rol bij het trekken van de arm naar je lichaam.
De brachialis-spier is de primaire spier die betrokken is bij het buigen van uw elleboog. Hij begint in het midden van uw bovenarm, waar hij onder de biceps brachii ligt, en gaat dan door de binnenkant van de elleboog om verbinding te maken met de ellepijp net onder het ellebooggewricht.
Bij het verschaffen van beweging aan de brachialis-spier, wordt de musculocutane zenuw verbonden met de radiale zenuw , die een tak is van het achterste ruggenmerg. Het achterste ruggenmerg deelt enkele zenuwwortels met het laterale ruggenmerg.
Sensorische functie
Terwijl de laterale huidzenuw via de onderarm naar uw pols loopt, heeft deze meerdere vertakkingen naar de huid. (Cutaan betekent huid.)
De zenuw zorgt voor het gevoel in de voorste helft (duimzijde) van de binnenkant van uw arm, van de elleboog tot de basis van de duim, en in de voorste helft van de buitenkant van uw arm, van de elleboog tot de pols.
Geassocieerde voorwaarden
De musculocutane zenuw raakt niet vaak beschadigd omdat deze goed beschermd is in de oksel (bij de schouder en oksel) en elders langs de route door de arm. Meestal wordt musculocutane zenuwdisfunctie veroorzaakt door letsel aan de plexus brachialis, die talloze zenuwen bevat.
Meestal wordt schade aan de plexus brachialis veroorzaakt door een penetrerende verwonding in de oksel, zoals een steek- of schotwond.
De zenuw kan ook beschadigd raken tijdens schouderoperaties. Schouderontwrichting veroorzaakt niet vaak schade aan de musculocutane zenuw, maar het gebeurt soms wel.
Beschadiging van deze zenuw kan leiden tot problemen met de weefsels in de innervaten, waaronder:
- Gevoelsverlies in de huid aan de voorzijde van de onderarm
- Verzwakte flexie in de schouder en elleboog
- Verzwakte rotatie van de arm
De hierboven beschreven armbewegingen zijn weliswaar verzwakt, maar blijven mogelijk dankzij andere spieren die deze bewegingen ondersteunen, waaronder de pectoralis major en de brachioradialis .
De zenuw kan ook bekneld raken door herhaaldelijke stressblessures, meestal bij jonge atleten. Backpacken met een zware rugzak kan compressie van de plexus brachialis veroorzaken en resulteren in een aandoening die Erb’s palsy wordt genoemd.
Revalidatie
Bij musculocutane zenuwbeschadigingen treedt bij sommige mensen spontaan herstel op, maar zelfs als dat gebeurt, duurt het doorgaans enkele maanden.
Veel gevallen kunnen conservatief worden behandeld, zoals met rust, ijs, ontstekingsremmende medicijnen en fysiotherapie. Als die aanpak echter niet succesvol is, kan chirurgische decompressie noodzakelijk zijn.
In sommige gevallen kan zenuwtransplantatie of zenuwoverdracht noodzakelijk zijn om de functie te herstellen