Het laterale collaterale ligament, of LCL, is een van de vier grote kniebanden . De LCL verbindt het uiteinde van het dijbeen (het femur) met de bovenkant van het kleinere scheenbeen (fibula), aan de buitenkant van de knie. De LCL helpt om overmatige zijwaartse beweging van het kniegewricht te voorkomen . Wanneer de LCL gescheurd is, kan het kniegewricht te ver naar binnen buigen bij belasting.
Mensen die hun kniebanden verwonden, kunnen een gevoel van instabiliteit van het kniegewricht ontwikkelen. Instabiliteit is het symptoom van de knie die wil knikken of bezwijken. Mensen met instabiliteit van het kniegewricht kunnen een abnormaal gevoel hebben dat de knie wil knikken, of het kan plotseling knikken tot het punt dat ze op de grond vallen.
Wanneer de knie instabiel is, is het vaak moeilijk om veel activiteiten uit te voeren, vooral activiteiten waarbij sprake is van zijwaartse bewegingen, draaien, snijden of draaien. Om deze reden kunnen atletische activiteiten zoals voetbal en basketbal vaak moeilijk of onmogelijk zijn voor mensen met LCL-scheuren.
Inhoudsopgave
Ernst
De LCL scheurt het vaakst tijdens sportactiviteiten of traumatische verwondingen (vallen, etc.). De LCL scheurt wanneer de knie te veel naar binnen buigt en de LCL te ver wordt uitgerekt. LCL-scheuren worden op een vergelijkbare manier beoordeeld als andere ligamentscheuren op een schaal van I tot III:
- Graad I LCL-scheur: Dit is een onvolledige scheur van de LCL. De pees is nog steeds in continuïteit en de symptomen zijn meestal minimaal. Patiënten klagen meestal over pijn met druk op de LCL en kunnen mogelijk heel snel weer aan hun sport beginnen. De meeste atleten missen een tot twee weken van spelen.
- Graad II LCL-scheur: Graad II-letsels worden ook beschouwd als onvolledige scheuren van de LCL. Deze patiënten kunnen klagen over instabiliteit bij pogingen om te snijden of te draaien. De pijn en zwelling zijn ernstiger en meestal is een periode van drie tot vier weken rust noodzakelijk.
- Graad III LCL-scheur: Een graad III-letsel is een complete scheur van de LCL. Patiënten hebben veel pijn en zwelling en hebben vaak moeite met het buigen van de knie . Instabiliteit of het opgeven is een veelvoorkomende bevinding bij graad III LCL-scheuren. Graad III LCL-scheuren vereisen doorgaans chirurgische reconstructie.
LCL-scheuren van graad III komen vaak voor in combinatie met andere verwondingen aan de knie, met name scheuren en verstuikingen van de kruisbanden die het dijbeen (femur) verbinden met het scheenbeen (tibia).
Behandeling
Behandeling van LCL-scheuren van graad I en II kan meestal worden bereikt met eenvoudige stappen die het ligament de kans geven om te rusten en zichzelf te herstellen. De eerste stappen moeten gericht zijn op het voorkomen van ontstekingen en het toestaan van rust aan het ligament . Nuttige behandelingen omvatten:
- Rust: Patiënten kunnen het beste krukken gebruiken om de knie te laten rusten. Activiteiten zoals sporten moeten worden vermeden totdat het ligament is genezen. Een brace kan helpen de knie te ondersteunen om stress op de genezende LCL te voorkomen.
- Ontstekingsremmende medicijnen: Ontstekingsremmende medicijnen kunnen helpen om zwellingen te beheersen en ontstekingen te voorkomen. Deze medicijnen moeten met uw zorgverlener worden besproken, omdat er mogelijke bijwerkingen zijn.
- Toepassing van ijs : Het aanbrengen van een ijspakking op het gebied kan helpen om zwelling en pijn te verminderen.
- Knieoefeningen : Zodra de acute ontsteking is afgenomen, kunnen enkele basisoefeningen voor de knie helpen om de mobiliteit van het gewricht te herstellen en krachtverlies te voorkomen. Terugkeer naar sport moet niet worden overwogen totdat de mobiliteit en kracht weer normaal zijn.
Ernstige verwondingen kunnen een operatie vereisen. Een operatie wordt doorgaans overwogen als de voorste kruisband (ACL) of achterste kruisband (PCL) gescheurd is of als er andere soorten ernstige schade aan de knie zijn.
Uit recente onderzoeken is gebleken dat patiënten die een chirurgische behandeling ondergaan, doorgaans het beste af zijn met de reconstructie van het ligament met ander weefsel (ook wel een weefseltransplantaat genoemd ) dan met reparatie van het beschadigde ligament.
Chirurgie
Wanneer het laterale collaterale ligament volledig is gescheurd, wordt doorgaans een chirurgische ingreep aanbevolen om het ligament te repareren of te reconstrueren. Wanneer het ligament is gescheurd op de plaats van de aanhechting aan het bot, is een chirurgische reparatie mogelijk.
Als het ligament langs het midden van het ligament is gescheurd, is doorgaans een reconstructieprocedure nodig. Tijdens deze procedure wordt weefsel van elders in het lichaam (of van een donor) gebruikt om een nieuw lateraal collateraal ligament te creëren.
In bepaalde gevallen kan de gedeeltelijke ruptuur van de LCL voldoende zijn om een operatie te rechtvaardigen, met name bij atleten. In deze context hebben degenen die een LCL-reparatie ondergaan doorgaans een betere kniestabiliteit dan degenen die kiezen voor een niet-chirurgische behandeling.
Een woord van Health Life Guide
Het laterale collaterale ligament is een van de vier grote ligamenten die stabiliteit aan het kniegewricht bieden. Verwondingen aan het laterale collaterale ligament komen relatief weinig voor vergeleken met verwondingen aan de andere grote kniebanden. Wanneer de LCL echter gewond is, kunnen mensen pijn, zwelling en instabiliteit van het kniegewricht ervaren.
Gedeeltelijke scheuren van het laterale collaterale ligament genezen doorgaans met een niet-chirurgische behandeling, terwijl volledige scheuren van het ligament vaak een chirurgische ingreep vereisen.